Gdzie n oznacza liczbę źródeł w oczku, a m liczbę spadków napięć w oczku. Dla przykładowego obwodu na rysunku można zapisać (zakładając obieg oczka zgodny z kierunkiem ruchu wskazówek zegara):
Bez względu na wielkość oczka i jego rozbudowanie prawo to jest słuszne, jednak w przypadku bardziej skomplikowanym gdzie przez poszczególne gałęzie płyną różne prądy i rozpływają się do innych oczek należy ułożyć kilka równań. Równania odpowiadające I prawu Kirchhoffa nazywamy równaniami prądowymi obwodu, a równania według II prawa Kirchhoffa równaniami napięciowymi obwodu. Przy układaniu równań prądom i siłom elektromotorycznym skierowanym zgodnie z przyjętym obiegiem oczka przypisujemy znak +, a pozostałym znak -. Liczba niewiadomych prądów jest równa liczbie gałęzi i tyle trzeba ułożyć równań. Liczba równań prądowych jest o jeden mniejsza niż liczba węzłów, pozostałe brakujące równania należy ułożyć według równań napięciowych.